Senin Suçun Değil

Her yeni gün, yeni başlangıçlar...

Her yeni gün, yeni kara haberler...

Her yeni gün, yeni sorgulamalar...

Sabah uyandığımda beynimin içinde şu sözler zonkluyordu:

'senin suçun değil'

Dağların eteğine doğup deniz hayaliyle yaşamak senin suçun değil,

Betona boyanmış bir şehrin ortasında suların içinde kalmışsan,

Kimsesiz kalmış, yoksunsan senin suçun değil,

Evin başına yıkılmış, umutsuzsan senin suçun değil,

Çok sevdiğin kedin kaçmışsa senin suçun değil,

Kırılmışsan, kırmışsa dostum dediklerin bile isteye,

Senin suçun değil.

Bağıra bağıra şarkı söylemek isteyip susmuşsan,

Senin suçun değil.

Ya da eline bir fırça alamamışsan, renkleri karıştıramamışsan...

Bir köpeğin başını okşamadıysan,

Anlamamışsan şiirleri, yirmi yıl okula gidip dörtlük, mısra, kafiye nedir bilmiyorsan.

Güneşi içe içe bakmamışsan,

Yağmurun altında bile bile ıslanmamışsan da senin suçun değil.

Kabul etmişsen dogmaları, sana dayatılanları,

İnancını etkiliyorsa sana öğretilenler,

Sorgulamayı suç sanıyorsan,

Mutlu yuvanın varlığına inanmamışsan,

Çocuğunu sevmek, her istediğini yapmak sanmışsan,

İstemeden boyamışsan tırnaklarını,

Ya da her gün tıraş olmuşsan saça sakala karışmak isterken...

Senin suçun değil.

Yüreğin güm güm Hatay da atarken mıh gibi kazınıp kaldıysan oturduğun yere,

Paranı, vaktini paylaşmaya yarınların belirsizliği engel oluyorsa,

Suçlamaya, gerçekleri söylemeye dilin, yüreğin varmıyorsa korkudan,

Senin suçun değil.

Erkek bedenine hapsolmuş bir kadın gibi çığlık çığlığa bağıran hislerini bastırıyorsan,

Hayatının aşkını yıllar sonra bulduysan ve çok geç olduysa,

Koca bir ömürde bir kez bile tek başına, kendinle bir yola çıkamadıysan,

Korkaklığını bastırmak için hep başkalarını suçladıysan,

Hayatın neresindeyim?

Ne işe yarıyorum?

Ben aslında kimim?

Diye soruyorsan...

Belki de fark yaratanlara güç oluyorsundur,

Bu zincir de asli görevin var olmaktır.

Varlığın, bilmediğin farklar yaratıyordur.

Ama sen yine de kalk,

Git o bileti al,

Deniz kenarına in,

Bugün tıraş olma,

Tırnaklarını boyama,

Hatay'a git, Urfa'ya git, Maraş'a git...

Gözlerin tanık olsun kalbine.

Güneşi emsin bedenin,

Seni üzen dostlarından hesap sorma, daha iyilerine layıksın. Bekle, yenileri gelecektir.

Televizyonu açma,

Gökyüzüne camın ardından bakma.

Aynı fikirde olmadığın halde manipüle olup susma.

Hiçbir şey senin suçun değil.

Ama harekete geç yine de.

Arzularını gerçekleştirecek zamanın halâ varken.

Sevdiğini söyle,

Ağla,

Paylaş,

Anlat,

Çalış,

Yaz,

Oku...

Oku, farklı farklı şairlerin dizelerini.

Şiirden anladığın gün düzelmeye başlar her şey.

Çünkü sevmeyi bilmeyen şiirden anlamaz.

Senin suçun değil.

Yine de dahil ol bugüne.

Ve aç bir şarkı,

Can Bonomo-Güneş

Umutla doldur yüreğini.