BEŞİNCİ SENFONİ
Favori yazarlarımdan S. J. Bolton dan fişek gibi bir kurgu. Bunu okurken 'Zehir' ve 'İntihar Okulu' romanlarında ki gibi ödüm patlamasa da konusu, kurgusu, karakterler muhteşemdi. Kitabın sonunda ters köşe de varsa, tam tatmin ediyor. Yüzümü asla kara çıkarmayan Bolton'cuğum teşekkür ederim. Zamanıma değer kattın. 💋
Kendini Karındeşen Jack zanneden bir seri katil. Tesadüf olamayacak raslantılar. Tesadüf olmadıkları gerçeği.
Çok açıklayıcı oldu biliyorum 😂
Konusu ise:
Kadınların çoğu yirmili yaşlarının ortasına geldiğinde en az bir rahim boynu kontrolünden geçerler. Muayene sedyesine uzanıp bacaklarımızı açarak neredeyse göğüs seviyesine kadar çekeriz. Bazen bacaklarımızı koyacağımız yerler olur sedyede, bazense bacaklarımızı kendimiz ayırmamız istenir. Bu kadın da tıpkı sedyede kontrol sırasını bekleyen bir hasta gibi duruyordu. Fakat bu doktor kadının dizlerini alt ve üst kısmından bantlayıp bacaklarını katlamıştı. Kadın ne kıpırdayacak ne de çığlık atabilecek bir haldeydi. Yaklaşık bir metre uzunluğunda bir odun parçası içine tıkılmıştı .
Joesbury odun parçasını inceliyordu. Ben de baktım. Kadının bedeninden çıkan kısmından itibaren beş harf kazınmıştı.
ANNIE
"Ah sanırım mesajı aldık," diye mırıldandı Joesbury. Eliyle yüzünü ovuştururken güçlükle yutkunuyordu.
İşte böyle psikopatlıkların içinde hüzünlü bir aile dramı yatıyordu aslında... Keyifli okumalar dilerim efendim. Saygıyla eğilerek çekiliyorum 🥉
Comments