"GÜNEŞİN, AYIN, YILDIZLARIN, YERİN VE DENİZİN TADINI ÇIKARAN KİŞİ NE YALNIZDIR NE DE ÇARESİZ"
Dostum önce ne yapmak istediğini düşün ve sonra da kendi doğanın neyi yapabileceğini. Güreşmek mi istiyorsun, omuzlarına bak. Her insan aynı yaratılmamıştır. Böyle yiyip içmeye, öfkeye kapılmaya devam ederken bir filozof olabilir misin? Hayır, seyretmelisin, çalışmalısın, bazı arzularını bastırmalısın, arkadaşlarından vazgeçmelisin, seni sevenler tarafından sevilmemeye, tanıştıkların tarafından alay edilmeye hazır olmalısın.
Bütün bunları dikkatle değerlendir ve eğer hala istiyorsan elini uzat.
Kendine sevdiğin kişinin ölümlü olduğunu, sevdiğin şeylerin sana ait olmadığını, sana birer hediye olarak verildiklerini, sonsuza kadar senin olmayacaklarını hatırlat. Üzüm ya da incir bile sadece mevsiminde toplanır.
Bir yaprağın kuruyup düşmesi kötüye alamet değildir. Yeşil bir incir elbette kuruyacaktır. Vakti geçen üzümlerden kurumuş üzüm yapılacaktır. Bütün bunlar sadece bir hâlden başka bir hâle geçmek demektir. Yıkım değil, sadece dünyanın düzenidir. Ölüm dediğin 'şimdi' var olandan 'şimdi' var olmayana değişimdir, var olmaktan var olmamaya değil.
Var olmaya devam edeceksin, ama başka bir halde. Dünyanın sana nasıl ihtiyacı varsa öyle. Zira sen seçtiğin bir zamanda da doğmadın zaten, dünyanın sana ihtiyacı olduğu bir zamanda doğdun.
"Erdemli bir ruh sonsuz bir kaynak gibidir. Saf, temiz ve koca bir yudum; tatlı, zengin ve cömert. İnsan ne zarar verir ne de yıkım getirir."
Epiktetos, MS 55 yılı civarı bugünün Pamukkale sinde doğmuş. Köle olarak doğmuş, felsefe okulu kurmuş, stoacı düşünürlerden olmuştur. Basit ve alçakgönüllü bir hayat yaşamıştır.
Sokrates ve Epiktetos keşke benim dedem olsa dediğim çok çok kıymetli filozoflardır.
Umarım öğretilerini siz de benimser ve keyifle okursunuz.
Comments