Selam!
Bana hediye olarak gelen bu kitabı nasıl anlatsam bilemiyorum. Yakından takip edenler bilir Bronz Atlı kitabını hep ayrı tutmuşumdur. Tadı damağımda kaldı çünkü. Bu da öyle bir kitap. Daha okurken bitmesin istersin, yeni bittiğinde tekrar okuyasın gelir. Sonu bellidir, bir kez okumuşsundur ama o tat var ya işte, yine istersin. Buruk, hüzünlü ama hep umutlu...
Polisiye, seri katil, tarih içerikli romanlar öncelikli tercihim olsa da, böyle kitaplar bana çok iyi geliyor. Dinginlik gibi...
Deniz dalgalı olduğunda kıyıda durmadan dalgalara çarpma oynarız. Her yerimize kum dolar. Yamuluruz. Sonra açıklara yüzeriz, temizlenir, yoruluruz.... Sırt üstü yatarız denizin kaldırma kuvvetiyle... Kulaklarım içeride kalır, sessizlik, buğu... İşte o dinginlik gibi.. Başka nasıl ifade edebilirim bilemedim. Ben de bıraktığı his buna çok yakındı.
Kitabın konusu ise şöyleki;
Kya adında bir kız çocuğu, bataklık kenarında yaşayan. Birer birer herkes tarafından terkedilen ve yaşamak zorunda kalan. Doğa...
Doğayı onunla beraber tekrar tanımak. Hayatta kalma dersleri... Okula bile gidemeden kendi yaşamı ile doğa bilimcisi olması...
Uğraşıyorum ama özet olarak anlatamıyorum. Umarım okursunuz. Bana bu kitap kışın hediye edildi. Arkadaşım hadi oku dedikçe zamanı var dedim. İç güdü. Okuduğum zaman, tam olması gereken zamandı.
Doğru zaman, doğru kitap. Enfes!
Comments