Yurdum insanı seviyorum senin iyi yüreğini,
Tertemiz kalbini, vicdanını…
Elhamdülillah, vicdanlı, değerleri ve inançları olan bir milletiz.
Kurs çıkışı arkadaşımla sahile gidelim dedik.
Halk Eğitimin sergisinden çıkamadığımızdan gidişimiz hayli geç ve hazırlıksız oldu.
Tabii hiçbir şey yok…
Ekmek, domates aldım.
Tuzu esnaftan, çayı da tanımadığım bir aileden aldım.
Sene olmuş 2023 biz kâğıt üzerinde ekmek domates yedik.
Bilenler bilir tadını ben çok sevdim.
Eskilere götürüyor sanki yaş olarak değil de kalabalık aile gibi…
Memleket gibi geldi bana domates ekmek…
Özlemler olunca; taş, toprak, çay bahane…
Sonra çay aldığım aile kalktı.
Canım, yurdum insanı işte giderken de geldiler “çayım bitti” diye.
Hep kötüler var değil bu hayatta iyilerde var.
İki bardak çayları nasip oldu bana ama en çok da o güzel kalpleri sıcaktı.
Ummadığınız anda gelen bir “merhaba” bile nasıl mutlu ediyor değil mi?
Böyle iyi insanları tanıyınca kötü anıları atacak yer arıyor insan.
Altı üstü bir bardak çay abarttım mı?
-EVET!
-Yıllarca tanıdığımız bir esnaftan bir adet yara bandı istedim, ikinciyi istediğimde “satmıyorum” dedi.
-Şimdi aradaki farkı nasıl inkâr edebilirim?
Duam: İyilerin yolu kötülere rastlamasın…
💕